TECDİD
o kapkara bahar, 78de bindokuzyüz
aydınlık saydırıldı iğrenç güneşlere
uzanan elleri tırpanladı oraklar
kırk çileyi bindirdi sabah simalıların
saçlarının her teline,
ha şimdi yaşanmıştır ha bugün
gözler uyumamayı beyne öğretip
göz göz terlediler.
yüzüğüyle öpüştü ve parmaklar yakınına vardı
sinede mermi aradı obüs buldu tetiği düşündü,
çiçekler kadar susup
bekledi kuşların şakırtısını konuşmaya
verildi aldı çocuk şarkılarını marş diye ezber içti.
suyu gördü çağıldayan çatırdayan,
nehrin akışı ırmağın sürüklenişi
şelalenin patlayan korkunç boğuntusu
göğsünü ona veriyor derununda,
yılları buldu dakikalara akan.
beynin hükümdarı kalbin atışlarından
miras aldı
güp güp gümbürdeyen şahdamarı yaklaşan
ne araba ne de taşıt aldı.
geldi rampa etti ırmak dere çatladı
okyanus içen gönül yaptı içinde
gök kıvılcımları ekin saplarına uzanmış eller
topraktan filizleri kazıyarak hasıl etti.
o gündür, yalnızlık kanlı bir günahtı yaşanan
babasını öldürdü putunun,
çıldırdı veled-i zinası saçlarını yırttı
parçaladı gözlerini;
ay olamayan şehrin ışıklarını
polis farz edip konuşturmaya kullandıklarında
soğuklarda parlayan nefes çekişlerini cigaraların
odalarda kitapların sayfalarında harflere söndürttü.
hey! bir adam yürüyor sokaklarda damarlarına saygılı
gece özledi onu gün misali ay gibi,
geldi ve ağaçların parmakları musafaha etti
toprak da ona göğsünü, nesi varsa verdi,
damların kırmızısı bayram bayram
kan akıttı vakit kurban kesti
işte dedi şimdiki zaman hal-i hazırım bugün
kıvılcımlar gözlerimde dedi,
o da
başını kaldırıp öyle duruyor,
rabbenâ sebbit akdâmenâ.
haydar murad
*Bu şiir, Güneşten Bir Adım Uzak-Yakın Oturum (Haziran 1990, s.14–16) kitabında yayınlanmıştır.
