B E K L E Y E N
bir kampüstür topkapı
bütünüyle bir külliye,
büyük müderris süleymaniye
oturmuş kollarını toplamış
ders vermede her saniye,
sultanahmed dâhi şakird
minarelenmiş şerefelenmiş
ufku getiren kubbesine,
hangi çizgide dolmabahçe
denizde mi karada mı nerede,
bir nefestir mimari burada
istanbul iki yakalı bir adam.
ayasofya yara alan
gayrı renge bulanan,
ihrac edip içini
ithal dışını
kesip biçip her yerini
bekler gibi sevdiğini,
istanbul üşüyen adam.
tut beni burada
avut beni kalayım,
neden üşüdün istanbul
gir içeri ben çıkayım
bir kent getireyim sana
başkent.
bırak beni koşayım
demir çarıkla dolaşayım,
horasan belh semerkand
bağdad kahire şam
ve bir akşam
getireyim sana taşkent.
istanbul sen dur burada
oradayken burada,
ayaz var buz var
kalma dışarıda.
bir cüdam gelse başına
yalan dolan talan
bir iş gelse
dolansa yılan ayağına
damar damar zincirlerle,
olur musun söyle
taşkent.
deniz imrenmiş kabirlere
kandillere,
gök özenmiş ayinlere
minarelere.
ve üstad diyor ki:
istanbul
sen
neden
değilsin
başkent…
haydar murad
*Bu şiir, Sohbet (Mart 1994, s.155–156) kitabında yayınlanmıştır.
