bir üzüm ve dört istek
geç isimlerden ve anlamlara bak sen
ki kurtarıp görüntülerden asla götürsün,
halkın çekişmesi isimlerdendir hep
gidersen manaya o seni götürür huzura hep…
adamın biri dört kişiye bir dirhem vermişti
onlardan biri bu parayla engûr alalım demişti,
araptı adamlardan biri “hayır” dedi
“olmaz be adam ineb isterim ben” dedi,
biri de türktü, demişti ki “ey gözüm!
istemem ben ineb, isterim üzüm”
“dedikoduyu bırakın” dedi rum olanı
“istafil yemek lazım ki meyvelerin en güzeli”
cenge başladılar, kavgaya, dövüşmeye…
yoktu haberleri sırlarından isimlerin, sıfatların,
ebleh idiler ki yumruklaşmaya başladılar
boş kafalı bilgisiz ve cahil idiler
sır sahibi biri bulunsaydı orada
dil-aşina, çok lisan bilir bir kişi orada
derdi ki onlara, verin o dirhemi bakayım
arzusunu hepinizin yerine getireyim,
teslim edin bana kalbinizi hilesiz
dirhem topunuzun dileğini yapar şüphesiz,
dört muradı da yerine getirir bu aciz dirhem
bir olur, beraber olur, dost olur dört düşman.
laflarınız sizin kargaşa verir size
birlik yapar sözüm benim ittifak size…
Mevlana Celaleddin Rumi (kaddesallahu sırrihu-l-âli)
*HM Hepsev’in bu tercümesi, Sohbet (Mart 1994, s.123) kitabında ve Yazgı Dergisi’nde (Aralık-Ocak 2002, sayı 1, s.16) yayınlanmıştır.
