CİHAD ARISI
vatandan vatana yürüyenlere…
bu sene yılan bol arkadaşlar!
bu sene köpek
bu sene domuz
bereketli bir sene haşerat için…
ve korkunç yıllar kabaran bulutlar savrulan ağaçlar
meş’um olaylar ve talihsiz yıllar…
geceler boyu kayan yıldızlar
kayıp düşen düşüp parçalanan,
aysız geceler güneşsiz günler
bu sene yılan bol arkadaşlar!
yere düştü meyveler ağaçlardan
tohumlar düştü yere, avuçlardan
bulutlar yere düştü
ve yıldızlar…
srebrenitza düştü
grozni düştü
gorajdeye bomba düştü
jepa düşüyor…
kurudu yeryüzü
düştü gökyüzü…
düşme bosna’m ve çeçenya’m
düşme ruhumun ülkesi
damarlarım yüreğim ve gözlerim.
hayır, bütün bunlar bir düştü
bir kötü karabasandı belki,
bosna düşmedi
düşmedi istanbul
çeçenya düşmedi
bağdad
şam
kahire
ve islamâbâd
ve düşmeyecek…
fısıltıyla konuş ama bir ağızdan
yavaş yürü ama hep beraber
bir ve beraber ve birlikte…
seni çağırıyorum kardeşim!
seni arkadaşım
dostum seni,
ve devletim
yüce devletim ve büyük,
ve milletim
yüce milletim ve büyük…
bosna’m
sarı arım benim
cihad arısı,
çeçenya’m
kara karıncam benim
mücahid karınca.
kuzularım, aslanlarım, yiğitlerim
kartallarım, şahinlerim, erkeklerim.
haydar murad
* Şiir, Yüce Devlet Dergisi’nin 15 Eylül 1995 tarihli birinci sayısının 9. sayfasında yayınlanmış. Şiirin başında şöyle bir not var: 23 Temmuz 1995 Pazar günü, üç bin kişi ile beraber, güneşin Trakya ovalarına tahsis ettiği aşırı sıcak ve hararet altında “Her yaz şimale doğru asırlarca bir koşu”ya yeniden başlamak için İstanbul Aksaray’dan, Vatan Caddesi’nden Edirne Kapıkule sınırına kadar araba konvoyu ve otobüslerle gittik. Faaliyet, birçok İslami kuruluş, vakıf ve derneğin bir araya gelmesiyle düzenlenmişti. Olayın ilk anlamı kadar önemli olan bu yanından da, yani birlik ve beraberlikten de ders ve örnek alınması gerekiyor. Anlam bakımından son derece büyük olan bu hadiseyi herkes unutsa da ben unutmayacağım; tekrarı için elimden geleni yapmaktan geri durmayacağım, inşallah…
Şiirde, 23 Safer 1416 / 21 Temmuz 1995 tarihi bulunmaktadır.
