TOPRAK BEBEKLE GÖK ÇOCUĞUN
ÖĞLE GÜNEŞİNDE
AKRANLARINDAN UZAK OYNAYIŞLARI
çocuklar oyunlardan bıkmaz
büyükler yalvarmaktan.
çünkü terleyen alınları varmış
demek ki güneş onları seviyor;
ellerin
terleyen sımsıcak ellerin yuması
beynin atışları kalbin düşünmesinden bir şeydir.
kuş telekli saçlarla sükunu dindiren
gözleri karanlıkta dolaştıran sevgisidir;
o zaman
soğuk, taşların ürpertisinden
sıcak, bitkinin beklediğindendir
benliğin teşekkürü özür dilemesi kişiyedir,
öyleyse
selam çocukların sevgisini
büyüklere şetaret diye içirenlere.
evet, çocuklar oyunlardan bıkmaz,
hayır, büyükler yalvarmaktan
ellerin
terleyen sımsıcak ellerin
fıtrattan zilleti çıkarışını özlemiştir,
bu özlem
bebekliğini beklemektedir hasretle,
doğsun diye büyüsün oynasın diye
vaktin çocukluğunu alıp anlı zamanlara mübarek
bekleyişler sunmaktadır.
çünkü toprak
havayı ateşi suyu aldı
verdi gün boyu insanlığa gönülden,
aklı kalbi dili
şafak öğle ikindi, ne varsa akşam ve yatsıyı aldı,
kendi bıraktı çocukluğu da
bıraktı kendini alınmaya
yanına yakınına bahçesine alınmaya.
şimdi bıkmaz oyundan yalvarmaktan
çünkü bıkmamıştır yaşamaktan.
haydar murad
*Bu şiir, Güneşten Bir Adım Uzak-Yakın Oturum (Haziran 1990, s.17–18) kitabında yayınlanmıştır.
