AFRİKA’NIN GÖĞSÜNDEN TAŞAN KALB SESLERİ
1. GÖZLER
gökte bir kartal süzülüyor
yeryüzünü tarıyor, keskin
ve şiddetli gözleri,
sert pikesiyle şahin
ormanları arıyor, delici
ve şiddetli gözleri,
deli bir atmaca
savuruyor kendini, dağlardan
dağlara yine dağlara,
ağzını açmış yeleli arslan
pençelerine kadar gergin kasları,
kaynayan bir havuzdur gözleri,
birden atladı kaplan
yırttı sesi ormanı,
parlayan bir mızraktır gözleri.
sesler karanlığın meşalesi,
zifiri gecenin aydınlığı sözler,
gözler geleceğin kandili.
2. SÖZLER
yüreğim öyle ezgin, bedenim öyle çekilmiş
sıcağın soğuğun durak yeri sanki,
öyle yorgun gözlerim, takatim öyle tükenmiş
bacaklarımdan vücudum gurbette sanki,
yakınındayım uzağın, yurd olmuş ırak bana
gurbet atmış gurbete, gurbet de uzak sanki.
oysa ben bir taze anneyim, sütle dolu göğüslerim
sürekli emzirmek isterim bütün çocuklara yeter südüm,
yavrularını bile doyuramıyorsun demeyin bana
lokmam alınmışsa elimden neyleyeyim
oysa ben sadece bir anneyim.
avrupa ekmeğimi zorla alan elimden
amerika çocuklarımı çalan hırsız
dargınım ağabeyime koşmamıştır imdadıma
oysa asya büyüğümdür erkek kardeşimdir benim.
nereden yardım bekleyeyim, kimden isteyeyim imdad
bir hacerim ben bir oraya bir buraya koşan
dağlardan dağlara yine dağlara,
kimseler duymaz feryadımı işitmez haykırışlarımı
oysa ben ateşler içindeyim yanıyor vücudumun her yeri
nereden yardım bekleyeyim, kimden isteyeyim imdad.
şu aciz halime bakmayın, söyleyeceklerime kulak verin:
ey insanlar beni bu hale koyanlardan hiçbir şey ummayın
beni mahvettiği gibi sizi de yok edecek sonunda,
elinde kalacak olan şu kaç asırdan bir avuç oyuncak
hâlâ büyümedinizse ne diyeyim ben size,
şu garip halime bakmayın söylediklerime kulak verin.
çıplak ve aç yavrumla otururken güneşin alnında
kendi sefanızı sürün bakalım gaflet içinde,
kimseden bir şey ummak yerine
öyle şeyler yapacağım ki dostlar başına,
şaşıp kalmayın sonra ürkmeyin gocunmayın
bu muydu demeyin çıkınca sahnenin ortasına.
ne söylüyorum ben neler kaçtı ağzımdan
yavrumu istiyorum oysa gözümdeki kanlı yaşlar neden
körpelerim, güzellerim, çiçeklerim, masumlarım, yavrularım
ne diyeyim, ne yapayım, ne edeyim, ne tutayım,
ben afrika, oysa ben bir anneyim, otururken güneşin alnında.
3. VE MEKTUP
dönün bana
kuzey amerikadaki çocuklarım
güney amerikadaki çocuklarım,
evinize dönün
afrikaya
annenize…
haydar murad
*Bu şiir, ODAK (Nisan 1993, s.37–39) kitabında yayınlanmıştır.
