BİLGE ve ŞAİR ve BİLGİN
şair ki cümlelerin ruhunda dolaşan adam,
yürümüş varmış bir gün sormuş aklına:
gerçek nerede bir yol göster bana,
“soru sorma öyle fazla, çok şey bilmem amma
gönülden haber ver sen, asıl ona hayranım ben
temiz tut ayna gibi ve sürekli bak ona.”
bilgin ki satırların şuurunda yürüyen adam,
yürümüş varmış bir gün sormuş gönlüne:
gerçek nerede bir iz göster bana,
“kaldır kafanı kitaplardan nazar eyle derinlere
kainat kitabıyla bir bölge bul kesişen
yürü o çizgide, gerçeğin sırat köprüsünde.”
karşılaşmışlar bir gün cümle ve satır arasında
gözlerinin içine bakmışlar uzun uzun,
selamlamış şair “ey bilgin saygım sonsuz sana”
“yapamadığımı yaptın” demiş bilgin “asıl hürmet sana”
peyda olmuş birden bir bilge
inci dökülmüş dudaklarından:
“unutmayın o’ndandır o’ndan gerçek,
hakikat o’dur o…”
haydar murad
*Bu şiir, Yüce Devlet Dergisi’nin 16 Ekim 1995 tarihli 3. sayısının 7. sayfasında yayınlanmıştır.
