HATTAT VE NEYZEN MEHMET EMİN YAZICI İÇİN KEMAL BATANAY’IN YAZDIĞI MERSİYE
Neyzen ve Hattât-ı Şehîr Hâcî Emîn Efendi Merhûmun Vefâtına Mersiyedir
bu asrın neyzen-i zî-qudreti üstâd-ı Emîn’in ki
gönüllerde sezâdır nâmı her ân yâd u tebcîle
kazanmışdı bi-haqqın nây u hatda bir büyük şöhret
bu san’atlarla da aqrânına lâyıkdı tafdîle
hutûtun enfes ve a’lâsını yazmakda mâhirdi
yazan eller değerdi herkesin ‘indinde taqbîle
feminde na’me-i Cibrîl gibi nây-ı nagam-sâzı
olurdu rûha vecd-âver-i nevâ-yı selsebîliyle
nice tâliblere evqâtını etmiş idi tahsis
bi-lâ ârâm bu bârı katlanırdı dûşa tahmîle
tevâzuyla nezâket imtizâc etmiş idi tab’ında
zülâl-i feyzini dâim çalışdı bezl ü teşmîle
bu sûretle isti’dâdlı ‘irfânlar yetişdirdi
sayılmaz müstefiddânı çekilmez silk-i tescîle
gözünde hırs-ı dünyâdan eser yoqdu onun aslâ
bununçün etmedi ragbet hayâtında tâc u iklîle
semâhatda sehâvetde nazîri az idi el-haq
o bir insân-ı kâmil vasfını hâizdi temsîle
‘Azîz Üstad derim mecmû’a-i feyz-i kemâlatdı
benim haddim değildir bahsini ıtrâ u tatvîle
henüz altmış yaşındayken serildi bister-i felce
ne çâre olmadı imkân muqtedir hükmü tahvile
nihâyet “İrci’î” emri simâh-ı cânına değdi
hemân “lebbeyk” deyip qoşdu hayâtı erdi tekmîle
emînim rûh-ı pâki ‘arş-ı ‘illiyyîne yükseldi
sunarken cânını Haq’qa sarıldı bâb-ı tehlîle
nevâ-yı nây ile cûşân olan diller için bilmem
yarar mı ağlamak şimdi bütün âlâmı ta’dîle
tamâm Bin üç yüz altmış dört yılında irtihâl etdi
yazıldı Hicri târîhi çekildi bend-i tezyîle
İlâhî rahmetinle sen Emîn’e mağfiret eyle
Kemâl’i afv edip sevq et rızânı kesb ü tahsile
(mefâîlün mefâîlün mefâîlün mefâîlün)
Çok sevdiğim ve muhterem ve ‘azîz dostum Emîn Barın’a nâçîz bir hâtırâmdır.
el-Faqîr Hâfız Kemâl Batanay
1971
***
Bugünkü harflere aktaran: Haydar Hepsev
Hattat ve neyzen Mehmet Emin YAZICI (1883-1945) için bkz. https://
Türk mûsikisi bestekârı ve ta‘lik hattatı Hafız Kemâl Batanay (1893-1981) için bkz. https://
Son devir hattat ve mücellitlerinden Mehmet Emin BARIN (1913-1987) için bkz. https://