YOL Kİ DENİZDİR
ve dalga çekiliyorken damarlarımızdan
damlalara tutunmaya çalışıyorken
kumlar da çekiliyor ayaklarımızdan
ve biraz daha batıyorken,
açıklama yapılıyordu açıklarımıza
bir şehir açılıyordu bakışlarla,
bir dalga konuşuyordu denizle
damla ki dalgadır
dalga ki denizdir
deniz ki deryadır
şerh düşüyordu şehir bize
yapraklar açılıyor şehir oluyordu
bir şehir ki gül yapraklarından
bir şehir ki deniz dalgalarından
şehir ve deniz ve yaprak
içine gönlümüzü de katarak
yola düşüyordu,
yola düşürüyordu, hayır
yüzyıllık yapıları ki kaldırılamazdılar
yolu uzatıyordu önlerine
ince uzun bir yol,
yol ki nakıştır
yol ki denizdir
yol ki yoldur
ve uğramış yolu bir göle
bir köle
bir damla vermiş güle,
hayran olmuş göl ona
göl olmuş bir gül,
yaprak ki güldür
damla ki göldür
göl ki denizdir
damla çekilmesin o zaman
dalgalar alsın bizi boyumuzla beraber
kumlar batsın biz de batalım
artık denizden çıkmayalım
haydar murad
* Bu şiir, Yüce Devlet Dergisi’nde (1 Nisan 2010, 5. sayı, s. 10) yayınlanmıştır.
